Deliryum Zamanlar (Depresif Rüya II)
Gecenin bir vakti. Sessizlik insan zihnini bunaltırcasına, sanki ölüm kol geziyor diyarlarımda.
Zamanın deliryum saatleri. Gecenin bir vakti. Sessizlik insan zihnini bunaltırcasına, sanki ölüm kol geziyor diyarlarımda. Bir sigara yakıyorum; hoş bu beden sigara içmez ya! Hayırlısı. Sessizlik delirtecek neredeyse. Düşünemiyorum da; sevdiğini düşün, anneni, babanı düşün, ne düşünürsen düşün de kurtar beni!
Zamanın, gecenin ilerleyen saatleri; birden gökyüzü geliyor aklıma masmavi. Bu saatlerde karanlıktır gökyüzü ve milyarlarca yıldız göz kırpar yalnızlığıma.
Çıktım; boş bir alan... Uzandım ve yıldızlara göz kırpmaya başladım durmaksızın, hiç durmadan. Sağ gözüm yorulunca sol. Yoruldum ama onlar yorulmamışlardı, yorulmamışlardır. Ve şimdi gözlerimi kırpmadan onları izledim. Durmaksızın, hiç durmadan. Çoban yıldızı, Samanyolu, cezva… Derinlik, kaybolurcasına bir derinlik hissettim. Daldım, bir yol boyu ilerledim gökyüzüne, yıldızların arasına. Ama ben ilerledikçe onlar uzaklaştı. Dakikalar önce yalnızlığımı paylaştığım yıldızlar benden kaçıyorlardı. Kahrolası sonsuzlukta kaçabildiğiniz kadar kaçın benden,bedenimden. Geri dönüyorum. Ve halen yerde boylu boyunca gökyüzünü seyretmekten.
Yürüdüm. Yürüdüğüm bozuk bir yol. Çıplak ayaklarıma taşlar batıyor. Çöle döndüm. Issız ve susuz bir çölde yürümek zar zor, kolay ama zor. Çıplak ayaklarımı kumlar yakıyor. Bir bakışta görüyorum çölün sonsuzluğunu, çölün o manalı boşluğunu. Bir ayağını kaldırıp diğerini atmakta yani yürümekte bu insan bedeni belli belirsiz bir sonsuzluğa doğru. Güneş kavurup dururken suya hasret bedenimi, ben ise bir hayal, bir serap peşinde... Serabım hayalim, hayalim serabım.Ölmeye razıyım, bir vaha görmeyeyim benim serabım hayalim.
Gece süre gelmekte zamanın deliryum tiktaklarıyla. Tepemde bir sokak lambası kırık ama yanmakta; her nedense küsmemiş hayata kalmakta. Şöyle bir bakıyorum altımda uzayıgiden zamansız şehre, üstünde bir sis bulutu. Dumanaltı bu gece zamansız şehir. Zamansız şehrin zamansız halkı, bugün fazlamı efkarlandı. Zamanın ilerleye gelmiş dakikalarında, zamansız şehrin zamansız halkında bir haraketlilik…
Unuttum. Zamansız şehre az evvel zamansız gelmiştim. Sırlandım, gizlendim, kapandım, söndürüldüm. Kurtarın beni bu deliryum saatlerden! Zamansızca akıp gidiyor saatler ve ben, ve beden ve tepemde bir sokak lambası kırık ama yanmakta, küsmemiş hayata, kalmakta…Ve altımda uzayıgiden zamansız şehir ve efkarlanan zamansız halkın çıkardığı bir sır perdesi.
Zaman akıp gidiyor. Ve ben, ve beden yeni bir yolculuk peşinde. Ve anlatıyorum hikayemi kıssadan hisse. Ey beden; bunlar diğer senler ve onların bedenleri. Benim bedenimsin ve öğren; onlar anlaşılmaz, onlar değişken, o senler ki zavallı bedenlerine türlü türlü iğrençlikler yaptırıyorlar, ve bedenler çaresiz. Ey beden, o bedenler ki suçsuz ve bıkkın. O senler ki tek sorumlu. Ve ben o senlerden nefret ettim, kin güttüm. Ve emrederim ey beden öfkemi çıkart. Hıncımı o senlerden değil zavallı bedenlerden al. O halde bu suçlar cezasız mı? Bedenler verir o senlere cezasını,bedenler kendi kendilerini yok ederek, o senleri öldürür.Zaman akıp gidiyor zamanın deliryum saatlerinde ve artık beden ve ben tek vücut, yek.
Gerçekler görülmeyi istiyor. Çünkü gerçekler saatlerde gizli. Ve giz zamansız şehrin zamansız halkını mereklandırır. Merak zamanda, giz saatlerde. Zamansız halkın içi içini kemirir. Kim bilir belki zamansız halk neden zamansız şehirde yaşadığının farkına vardı ama çok geç! Yazık. Ve giz beni asla meraklandırmaz .Ben zamanın deliryum saatlerinde öğrendim gerçekleri. Zamanın akıp gittiği saatlerde, zamansız şehrin ve onun zamansız halkının hep aynı olduğunu gördüm. Sonunda başka bir zamanda, yine zamanın akıp gittiği saatlerde, farklı zamansız şehirlerde,farklı bir zamansız halk aradım. Ve aralarına girdim. Ve sahte, ve kin, ve nefret, ve ölüm gördüm. Ve gördüm ki onların gözleri sırlanmış, kör. Başka zamansız halk hep aynı, ve sahte, ve kin, ve nefret, ve ölüm, ve aranmayan gerçekler.
İyiliğin arkasına saklanan kötülük…
DELİRYUM: Zihinsel yeteneklerde görülen ciddi bir rahatsızlıktır. Bilinçte bulanıklık, kendini bir şeylere odaklamada sorun yaşama, garip hayaller görme, etraftaki eşyaların şekil, yer değiştirdiğini görme ya da anlamsız öfkelenme, çevre bilincinin azalması ve kafa karışıklığı ile kendini gösteren geçici bir durumdur.
Görseller:
Yazara aittir.
