Kurakçıl Peyzajla Yeşilin Korunması

Yazar : Salih GÖKKÜR

Süs bitkileri, kentsel alanlardaki yaşam kalitesini yükselten, dolayısıyla insan sağlığı ve psikolojisi üzerine doğrudan etkili olan bir sektördür.

Süs bitkileri, kentsel alanlardaki yaşam kalitesini yükselten, dolayısıyla insan sağlığı ve psikolojisi üzerine doğrudan etkili olan bir sektördür. Son yıllarda çevresel sorunların ciddi boyutlara ulaşması ile birlikte çevre dostu binalar (yeşil binalar ve dikey bahçeler) konsepti hızla artmaya başlamıştır (Gülgün, 2015). Kentsel yeşil alanlar, insanlara kent ortamında doğa ile temas etme, mevsimlerle doğada oluşan değişimleri gözlemleme olanağı vererek doğa ile bütünleşmelerini sağlar (Dirik, 1996; Atıl ve ark., 2006). Yatay yeşil alanların gittikçe azaldığı günümüzde, dikey bitkilendirme uygulaması, özellikle yeşili çoğaltmak isteyen tasarımcılar için büyük önem taşımaktadır. Bu yöntemle hem bitkilerin biyolojik çeşitliliği için uygun mekânlar oluşturulmuş olacak hem özlemi duyulan doğa, mekânlara taşınarak insanların günlük hayatta doğayla iç içe olması sağlanacak, ayrıca bu sayede ses ve ısıya karşı binalarda doğal bir yalıtım da oluşturulmasının yanı sıra yapraklar kökler ve mikroorganizmalar sayesinde temiz havalı bir ortama da kavuşulmuş olacaktır (Gülgün, 2015).

 

Su isteği az olan bitki türlerinin kullanılması, kurakçıl peyzaj uygulamaları için istenilen bir uygulamadır. Su isteği fazla olan türler yerine, estetik ve fonksiyonel açıdan kurakçıl peyzaj düzenlemelerine uygun alternatif türler tercih edilebilir. Kurakçıl peyzaj uygulamalarında doğal bitki türlerin kullanımı suyun daha etkin kullanılması açısından oldukça önemlidir. Ayrıca doğal bitki türleri diğer egzotik olan bitkilere oranla daha az gübreleme ve ilaçlamaya ihtiyaç duyarlar ve bölgenin ekstrem iklim koşullarına uyum sağlayarak bakım ve maliyet masraflarını azaltırlar. Bu nedenle bitkilendirme çalışmalarında uygulama yapılacak bölgenin iklim ve topoğrafik yapısına uygun bütüncül düzenleme kararları alınmalıdır (Bayramoğlu, 2016).

 

Kurakçıl peyzaj düzenleme (Xeriscape) yaklaşımının asıl amacı; su kullanımını en az düzeye indirgeyerek su kaynaklarını korumaktır. Düzenlemeyi yapmak için peyzajın tamamının yeniden düzenlenmesine gerek yoktur. Var olan tasarım üzerinden planlama ilkelerine göre tekrar düzenlenebilir. Uygun bir kurakçıl peyzaj düzenlemesinin 7 temel prensibi vardır. İlkelerin açıklanmış şekli aşağıda verilmiştir (Tülek ve Barış, 2011; Barış, 2007; Yazgan ve Özyavuz, 2008; Gary L. Wade et al., 2009; Bayramoğlu ve Demirel, 2015; URL-2, 2016; Bayramoğlu, 2016).

Yazının devamı