Tüketici Olmaktan Kurtulabilir miyiz?
Küresel gıda üretim, muhafaza ve dağıtım sistemleri teknolojinin ve taşımacılığın gelişmesiyle her geçen gün değişiyor, büyüyor.
Küresel gıda üretim, muhafaza ve dağıtım sistemleri teknolojinin ve taşımacılığın gelişmesiyle her geçen gün değişiyor, büyüyor. Kentleşme artarak devam ediyor. Küçük üreticiler birçok olumsuz uygulama ve adil olmayan ticaret ortamından dolayı pazara uyum sağlayamıyor ve ürettiğini satamayan, karşılığını alamayan üreticiler özelliklede gençler üretimden vazgeçiyor. Tarlalar boş kalıyor. Örneğin, ülkemizde 2 milyon hektar tarım alanının boş kaldığı belirtiliyor. Gençleri köylere geri döndürmek, tarımsal üretimin içine sokmak için çeşitli yollar deniyoruz…
Çoğumuz, artık çok uzaklarda hatta başka ülkelerde arazilerinin kiralandığı ve bunun için de teşviklerin alındığı, büyük tarlalarda, çiftliklerde, işletmelerde üretilmiş, işlenmiş, yola veya rafta beklemeye daha dayanıklı gıdalarla besleniyoruz. Çok küçük yazılmış olsa da azim edilince okunabilen etiket bilgileri ve içindekileri paketlerin üzerinde bulmak mümkün. İzlenebilirlik bir nebze olsun sağlanabiliyor… Gıdaların kaliteli ve sağlıklı olduğuna sertifikalar ile inanıyoruz. Devletlerin denetiminde olsa da gerçekte müşterisine sertifika veren kuruluşların garantörlüğüne güvenmek zorunda kalıyoruz.
Tüketim alışkanlıklarımız, tükettiklerimizle yaptığımız atıflar ve değerler değişti. Küresel tarım ve gıda şirketleri ile perakende zincirlerinin çeşitli yollarla bize iletmiş oldukları mesajlar sayesinde sadece tüketici olmaya alıştık ve bazı ürünleri, markaları, hele de ithal olanları tüketerek gıdamıza yabancılaştık. Sadece gıdamıza mı yabancılaştık? Ya üretenler, köylüler, yerel çeşitler, yerel tatlar…
Kısacası artık çoğumuz sadece tüketiciyiz…
