1 MAYIS EMEK VE DAYANIŞMA GÜNÜ- JOSE SARAMAGO

İlk kez 1856 yılında Avustralya’nın Melbourne kentinde zor koşullarda yaşayan ve çalışan işçilerin, çalışma saatlerinin düzenlenmesi için Melbourne Üniversitesi’nden başlayarak Parlamento Evi’ne kadar yürümeleriyle başlayan 1 Mayıs İşçi Bayramı, 2008’den itibaren Emek ve Dayanışma Günü olarak kutlanıyor. Türkiye’de ilk kez 1923’ten beri resmî olarak kutlanmaktadır.

İşçi Bayramının tarihçesini öyle uzun uzun anlatmayacağım burada.  Ancak edebiyata yansıyan kısmına gelince; Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Portekizli yazar Jose Saramago “Umut Tarlaları” adlı romanında şöyle yazar:

“Buğday olgunlaştı, ama biçilmedi. Hasat engelleniyor, erkekler iş sorunca, iş yok, deniyor. Ne demek oluyor bu, özgürlük buymuş demek, Afrika’da savaş bitmek üzere, burada arazide devam ediyor. Değişimler ve umutlardan o denli çok söz edilmişti ki, askerler kışlalarını terk etmişti, topları okaliptüs dalları ve kan kırmızısı karanfillerle süslemişlerdi, korkmayın, kızıl deyin senhora, artık buna izin var, radyo ve televizyonda sürekli demokrasiden ve öteki haklardan söz ediliyor, ama ben iş istiyorum ve bulamıyorum, bunun ne biçim bir devrim olduğunu bana kim açıklayabilir.”