Nişasta bazlı şeker nedir?

İlk olarak Clinton Mısır Üretim Şirketi ile Japon Araştırma Enstitüsünün çalışmaları sırasında, nişastanın asit ile hidrolizi sonucu ortaya çıkan tatlı bir maddeye nişasta bazlı şeker denmiştir. 1970’lere kadar çok düşük miktarlarda üretilen söz konusu maddenin, 2000’li yıllarda Amerika’da yapılan üretimi 8,5 milyon ton civarındadır. Bu aynı zamanda Amerika’nın şeker sektöründeki pazar payının %45’in üzerine çıkması anlamına da gelmektedir. Dünyada yüksek fruktozlu mısır şurubu üretim alanları, hammadde üretimi ve gelişmiş üretim teknolojileri nedeniyle Amerika, Japonya, Kanada ve Avrupa birliği ülkelerinde yapılmaktadır. Dünya da 2011 yılı itibarıyla 13,6 milyon ton (kuru madde bazında) yüksek fruktozlu mısır şurubu üretilmektedir. Amerika, 8,2 milyon ton ile en büyük üreticidir. Çin, 1,3 milyon ton ile 2. sıradadır ve üretimini 2005’e göre 6,5 kat arttırmıştır. Japonya ise 900 bin ton üretim ile 3. sırada yer almaktadır.

Günümüzde kullanılan toplam tatlandırıcılar içinde yaklaşık % 40’lık bir paya sahiptir. Daha kolay elde edilmesi ve ekonomik olarak daha ucuz olması nedeni ile bazı ülkeler tarafından daha çok tercih edilmektedir. Batı ülkelerinde 1970’li yıllarda kişi başına yıllık tüketim miktarı yaklaşık 0.5 kg iken, 2000’li yıllarda 35 kg’ı geçmiştir. Günümüzde kullandığımız gıdaların pek çoğunda yüksek fruktozlu mısır şurubu bulunabilmektedir. Farklı kompozisyonlarda üretilebilmekle birlikte gıdalarda kullanılan iki çeşidinden biri olan HFCS-55, %55 fruktoz %41 glukoz; HFCS-42 ise %42 fruktoz, %53 glukozdan oluşmaktadır. HFCS-55 daha ziyade içeceklerde, HFCS-42 katı gıdalarda kullanılmaktadır. Endüstride früktoz içeriği birbirinden farklı olan bu mısır şurupları, meşrubat, bütün tatlandırılmış endüstriyel bisküvi yapımı (tuzlu olanlar da dahil), tatlandırılmış yoğurtlar, tatlılar, hamburger etleri, sosisler, ketçap, mayonez ve salata sosları da dahil olmak üzere hemen her türlü gıda maddesine ilave edilmektedir.