Ticaretin öznesinden nesnesine…
Tarım ticari faaliyetlerin başlamasını sağlayan temel ekonomik faaliyettir. İnsanların bir yerde yerleşmesini sağlayan gıda ve sudur… Doğada yaşayan insanlar gıda ve suyun yetersiz olduğu ya da mevsimsel olarak değiştiği bölgelerde göçebe olarak yaşamıştır. Bolluğun sürekli olduğu bölgelerde yerleşmiştir. Tarımsal üretimle birlikte gıda yetersizliği sorunu ortadan kalkmış, daha sonra faza ürünü değerlendirmek sorun olmaya başlamıştır.
Tabii tarım ürünlerini gıda ile sınırlandırmak ta haksızlık olur. Giyim (Deri, yün, keten, pamuk vb.) aydınlatma (zeytinyağı) temizlik, sağlık ve bakım ürünleri (bitki ve hayvanlardan elde edilen çeşitli yağlar, koku maddeleri, sirke, alkol vb.) gibi ürünler de ticarete konu oluyordu. Tarım ürünleri, tarım ürünlerinden elde edilen ürünler, tarımsal üretimde kullanılan alet ekipman, tarım ürünlerinin muhafazası, depolanması ve ticareti için kullanılan kap kacak ticaretin de gelişmesini sağlayan önemli unsurlardır. Yani bu dönemde ticaretin öznesi tarımdır. Tarımsal üretim yapanlar bundan nemalanmadığı gibi en alt seviyede insan (parya, maraba) olarak görüldüler.
Bu günde ticaretin önemli unsurlarından biri tarımdır. Ancak tarım ürünleri eskisi gibi doğanın kendi dengesi içerisinde üretilmemektedir. Bunun yerine bol girdi kullanılarak üretilen ürünler vardır. Bu durum köyleri kitlesel üretim, Kitlesel tüketim kültürünün bir parçası haine getirmiştir. Artık tarımı ticaretin öznesi olarak nitelemek gerçeği yansıtmamaktadır. Tarım bu gün ticaretin nesnesi haline gelmiş durumdadır.
Tarımsal üretimde bol girdi kullanımıyla global köyün açık pazarlarından biri haline gelen kırsal köy, dünyanın öbür ucunda üretilen ürünlerin tüketicisi haline gelir. Küçük kentlerin ‘PAZAR’ haline gelebilmesi için bolca ve geniş ticaret yolları yapar. Bu yollar zaman içerisinde köylere kadar uzatılır. Bu gün köylerde her tür ürün tabii ücreti karşılığında ve bol kârla satılır.
Aslında hikâye bol tarımsal ürün elde etmek bile değildir. Bunun yönteminin bol ilaç ve bol gübre olmadığı, doğru uygulamalarla maliyeti fazla arttırmadan üretim miktarını yükseltmenin mümkün olduğu da yapılan çalışmalarla kanıtlanmıştır..
Bu günün mantığı içerisinde ticaretin öznesi aslında paradır. Bu durumda kazanılan parayı arttırmak, yani daha kârlı bir ticaret için ‘Her şey mubahtır’. Tarım artık ticaretin öznesi değil nesnesidir. Yani tarımsal ürün sıradan bir metaya dönüşmüştür. Ürünün kalitesi, çevreye ve insan sağlığına zararlı hale gelmesi, toprak su ve hava kirliliği, toprak canlılığının yok olması sorun teşkil etmez. Önemli olan karlılıktır.
